Toaleta po japońsku

Ten wpis dedykuję mojej przyjaciółce Esi, która mnie zainspirowała do napisania go i jest żywo zainteresowana obsługą japońskich toalet. I nie, nie przywiozę ci takiej w prezencie :P

W pewnych kręgach o japońskich toaletach zaczęły krążyć niestworzone legendy. Kraj ten jawi nam się, jako niesamowicie zautomatyzowany, skomputeryzowany i wykorzystujący na co dzień najnowocześniejsze technologie - niekiedy w zaskakujący sposób. W polskiej telewizji można obejrzeć reportaże o Tokio, które dla nas jest mega-metropolią żywcem wyjętą z filmów science-fiction.  Podsyca tą wiarę fakt, że Japonia jest liderem w robotyce. Wątpię, czy gdzie indziej na świecie w salonie telefonii komórkowej można by było spotkać robota. I faktycznie w wielu dziedzinach Japończycy stawiają na automatykę i elektroniczne gadżety.

Robot Pepper - maskotka Soft Banku. Można go spotka nawet w salonie w Yaizu O.o

Jednym z takich przypadków są toalety. Ogólnie można je podzielić na dwa typy: z muszlą klozetową oraz... dziury w podłodze, które Japończycy określają jako tradycyjne 和風. Odkrycie istnienia tych drugich naprawdę mnie zaskoczyło. Można je spotkać głównie w miejscach publicznych takich jak np. toalety publiczne w parkach, czy przy dworcach. Takie również miałam w swoim miejscu pracy, jakim była fabryka Mitsubishi. Korzystanie z nich czasami jest nie lada wyczynem, ale z koleżanką doszłyśmy do wniosku, że mają jedną zasadniczą zaletę: łatwiej jest na nich w kimonie xD

Czym jeszcze charakteryzują się toalety publiczne? Jest w nich zazwyczaj czysto (wyjątkiem był czas festiwalu, gdy nie każdy po sobie posprzątał :( ) i nawet w parku normalnie dostępny jest papier toaletowy. Poza tym... przed wejściem czasami możemy znaleźć mapę xD Zresztą umieszczanie map, mapek, mapeczek, oraz instrukcji i zakazów wszelkiego rodzaju jest w Japonii sportem narodowym.

Oprócz rysunku obrazującego nam sposób korzystania mamy także: dwa zakazy palenia; instrukcję dla kobiet, co mają zrobić z zużytymi środkami higienicznymi, prośbę o posprzątanie po sobie w razie nie trafienia oraz instrukcję, co zrobić w razie braku papieru toaletowego. Dziwne, że ściany im starczyło xD Mistrzostwo!

Oprócz tego bardzo popularne w toaletach są "zagłuszacze wstydliwych odgłosów". Jest to sobie małe urządzenie, które reaguje na ruch (wystarczy pomachać ręką przed czujnikiem), a potem gra muzykę, albo szum morza, czy śpiew ptaków. Na początku się śmiałam z tego wynalazku, ale teraz sama z niego korzystam :P

 音姫, czyli zagłuszacz wstydliwych odgłosów

Poza tym, co jeszcze może nas wprawić w zakłopotanie? Samo odnalezienie toalety. Niektóre są oznakowane w naprawdę oryginalny sposób, który nie dla każdego będzie oczywisty. Już na samym lotnisku Narita toaleta zaznaczona jest jedynie światłem (niebieskie mężczyźni, różowe kobiety), które pali się nad wejściem. Przy zamku w Kakegawie ktoś wpadł na pomysł stylizacji toalety na tradycyjne budownictwo i zaznaczył je znakami kanji. Bynajmniej nie tymi najprostszymi na kobietę (女) i mężczyznę (男), które zna każdy kto zaczyna się uczyć japońskiego.

I teraz szukaj słownika, gdy ci się spieszy xD

Większość domowych toalet wygląda jednak w ten sposób:

1. miejsce na ręczniczek do rąk, 2. umywalka do mycia rąk (ekologicznie!), 3. panel sterowania toaletą xD

Mamy panel i bez znajomości japońskiego oraz znaków kanji robi się ciekawie. 

• Najważniejszym przyciskiem jest jak zawsze czerwony. Chcesz coś wysadzić w powietrze, doprowadzić do zagłady świata, zatrzymać pędzący pociąg - wciskasz intuicyjnie czerwony przycisk. Tu jest on dodatkowo podpisany znakiem  止, czyli "stop, zatrzymaj". 
• Kolejnym jest zielony おしり, czyli płukanie pupy. Jak widać dla nie umiejących czytać jest ułatwienie w postaci obrazka :P
• Fioletowy ビデ z rysunkiem kobiecej buzi to płukanie miejsc intymnych przeznaczone dla pań.
• Kolejny jest żółty マッサージ, czyli masaż (?), z którego nigdy nie skorzystałam, bo w moim nie działa =.= A szkoda, bo brzmi intrygująco.
• Kolejne dwa podpisane 強 (silny) i 弱 (słaby) regulują 水勢, czyli nurt wody. Zawsze najlepiej zacząć od najsłabszego, bo inaczej może okazać się, że siedzimy na czymś, co później strzela nas po tyłku z siłą wody w wężu strażackim. Jeśli jeszcze jest gorące to... No właśnie.
• 温水 to temperatura wody. Reguluje się ją tutaj jednym przyciskiem. W stronę 高(wysoka temperatura) jest cieplejsza, a w 低(niska temperatura) chłodniejsza. 
• 便座 to przycisk do regulowania temperatury siedzenia, bo może być ono przyjemnie ciepłe. Tak samo jak w poprzednim przypadku sterujemy nią jednym przyciskiem.

Gdziekolwiek nie pójdziemy to najważniejszy dla nas przycisk do spuszczania wody zazwyczaj jest oznaczony dwoma znakami: 大 (duży) i 小 (mały), czemu? W zależności o d tego co mamy spłukać wciskamy duży strumień, albo mniejszy. Wynika to też z języka japońskiego, gdzie stolec to 大便, a uryna to 小便.

Tak na zakończenie dodam, że Japończycy bardzo lubią wszelkie toaletowe gadżety, jak pokrowce na sedes, małe dywaniki, pokrowce na rolki papieru itd.

29. 05. 2016, 安巣